Είναι αυτιστοί, πολυαγαπημένοι ή πάσχουν από σπάνιες ασθένειες. Περισσότερο από Παιδιά 6 500 και οι ενήλικες "εξορκίζονται" στο Βέλγιο λόγω της έλλειψης προσαρμοσμένων δομών στη Γαλλία, κατάσταση στην οποία ένα "μαύρο βιβλίο του μειονεκτήματος", στο οποίο θα δοθεί Οκτώβριος 20 2015 σε βουλευτές, ζητά ένα τέλος. " Οι συμπολίτες μας με αναπηρίες, και ιδίως οι πιο σοβαρά επηρεασμένοι, απαγορεύονται από τη Δημοκρατία μας, και σήμερα λαμβάνουν απαράδεκτες αναλογίες. "Καταγγέλλει Christel Prado, πρόεδρος της Ουνέπι, επισημαίνοντας ότι η γαλλική καθυστέρηση επιστρέφει δεκαετίες ». Για αυτά Παιδιά 1 500 et 5 000 ενήλικες για να μεγαλώσουν και να ζήσουν κοντά στις οικογένειές τους, αυτή η ένωση ενώσεων ατόμων με διανοητική αναπηρία και των οικογενειών τους ζητά τη δημιουργία θέσεων στη Γαλλία, ενώ η Συνέλευση αρχίζει να εξετάζει το σχέδιο προϋπολογισμού Κοινωνικής Ασφάλισης του 2016. Επειδή η έλλειψη εξειδικευμένων εγκαταστάσεων βαρύνει πολύ τους συγγενείς.
Μια λύση στη Γαλλία, χωρίς αποτέλεσμα
Keltoum Bensalem, που ζει κοντά στη Λιλ, έχει έναν 19χρονο γιο, τον Ρυάντ. Διαγνώστηκε με αυτισμό αργά, αφού κηρύχθηκε «βαθιά κωφός», φροντίστηκε έως και 16 χρόνια στο «ημι-σχολείο» σε μια δομή για άτομα με προβλήματα ακοής κοντά, αλλά δεν προσαρμόστηκε στις ανάγκες του. είπε στο AFP. Στη συνέχεια, «μας ζητήθηκε να βρούμε μια νέα εγκατάσταση». Η οικογένεια αναζήτησε μάταια λύση για το Ριάντ να μείνει κοντά τους: Επισκεφθήκαμε ινστιτούτα στη Γαλλία, συνορεύοντες με δομές στο Βέλγιο που έμοιαζαν με στρατόπεδα θανάτου, άρχισα να εξετάζουμε ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο ». Για τρία χρόνια, ο Ryad βρίσκεται σε μια βελγική εγκατάσταση, κοντά στη Λιέγη, 200 χιλιόμετρα από το σπίτι, όπου φαίνεται " κατευναστεί " "Δεν δαγκώνει πλέον, δεν χτυπάει πλέον, δεν γδύνεται πλέον". Αλλά το πρόβλημα είναι η απομακρυσμένη απόσταση. " Στην αρχή, τον αναζητήσαμε για το σαββατοκύριακο, αλλά δεν κοιμόταν, και φοβόμασταν να καταστρέψουμε την πρόοδο που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Σταματήσαμε να το φέρνουμε πίσω για μια μέρα, γιατί μας έκανε 800 χιλιόμετρα πίσω και πίσω. Έτσι θα τον βλέπουμε μία φορά κάθε δύο εβδομάδες. Δεδομένου ότι δεν μπορούμε να τον φέρουμε πουθενά, μένουμε κλειδωμένοι μαζί του για μερικές ώρες στο αυτοκίνητο ».
Φορολόγηση ηλεκτρονικών τσιγάρων
Άλλες οικογένειες ζουν ακόμη πιο μακριά (περισσότερα από 4 δεν είναι "σύνορα" σύμφωνα με την Unapei), και η ποιότητα των βελγικών εγκαταστάσεων υποδοχής είναι πολύ μεταβλητή. Δεδομένου ότι ένας Φράγκο-
Η Βαλλωνία, η οποία τέθηκε σε ισχύ τον Μάρτιο του 2014, Γάλλοι επιθεωρητές μπορούν να πραγματοποιήσουν ελέγχους εκεί. Στις 8 Οκτωβρίου 2015, η Υφυπουργός για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, Ségolène Neuville, ανακοίνωσε την αποδέσμευση επιπλέον 15 εκατομμυρίων ευρώ το 2016 για τη δημιουργία θέσεων σε υπάρχουσες εγκαταστάσεις στη Γαλλία και την ανάπτυξη οικιακών υπηρεσιών (άρθρο παρακάτω σύνδεσμος). Μια ανακοίνωση που καλωσόρισε ο Unapei, αλλά να θέσει σε προοπτική σχετικά με το " 250 εκατομμύρια ευρώ »Εκταμιεύεται κάθε χρόνο από την Ασφάλιση Υγείας και τα γαλλικά τμήματα για τη χρηματοδότηση της φροντίδας στο Βέλγιο. Η Unapei ζητά να επιστραφούν αυτά τα ποσά προς τη χρηματοδότηση ιδρυμάτων στη Γαλλία, και προτείνει επιπλέον να εισαγάγει έναν φόρο στα ηλεκτρονικά τσιγάρα, τον οποίο είπε ότι θα μπορούσε να αποφέρει 90 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Οι οικογένειες εκμεταλλεύονται τη δικαιοσύνη
Επειδή οι ανάγκες είναι τεράστιες. Εκτός από Το 6 500 εξορίστηκε στο Βέλγιο »Η Γαλλία μετρά« περισσότερα από τα άτομα 47 000 «Χωρίς λύση υποδοχής, που ζουν στο σπίτι των γονιών τους ή σε ακατάλληλες δομές, υπογραμμίζει η κα Prado. Ορισμένες οικογένειες έχουν πάει στο δικαστήριο. Έτσι, η δικαιοσύνη αναγνώρισε αυτό το καλοκαίρι "ελλείψεις" του κράτους και παραχώρησε έως 70 000 ευρώ αποζημίωσης σε επτά οικογένειες που υποστηρίζονται από την ένωση Vaincre l'Autisme, συμπεριλαμβανομένων δύο που έπρεπε να στείλουν τα παιδιά τους στο Βέλγιο. Αλλά " δεν θέλουμε αποζημίωση για τα παιδιά μας, είναι μια ζωή Λέει ο Πραντό.
Πηγή : handicap.fr
