شیمی: همه چیز در مورد جنبه علمی نمک های نیکوتین.

شیمی: همه چیز در مورد جنبه علمی نمک های نیکوتین.


فردریک پوآتو مهندس و دکترای علوم است. او کارشناس قضایی و مورد تایید نهادهای اروپایی است. آزمایشگاه او (www.laboratoire-signatures.eu) در تجزیه و تحلیل ترکیب و انتشار مایعات الکترونیکی تخصص دارد


نمک های نیکوتین از طریق تأثیری که در آن ایجاد می کنند، موفقیت عمومی رو به رشدی را تجربه می کنند e- مایعاتی که در آنها گنجانده شده است. با این حال، تحت نام "نمک های نیکوتین" واقعیت های بسیار متفاوتی را می یابیم. این پیشرفت فقط به سه نمک رایج نیکوتین (بنزوات، لوولینات و لاکتات) می پردازد، اما مشکل در مورد سایر نمک های نیکوتین موجود در بازار (سیترات، پیروات، مالات، سوکسینات) که به ندرت استفاده می شوند، یکسان است.

 

آماده سازی و واقعیت شیمیایی

نمک از ترکیب یک اسید و یک باز از طریق پیوند یونی به دست می آید.

به زبان ساده، پیوند یونی مانند جذب دو آهنربا به یکدیگر است. بلورهای حاصل عموماً در آب محلول هستند و نسبت به pH و الکترونگاتیوی حساس هستند (زیرا ارتباط آنها از نوع الکترواستاتیکی است). مایع به‌دست‌آمده ابتدا از یک مقاومت عبور می‌کند، جایی که تحت تأثیر الکترواستاتیک قرار می‌گیرد، سپس از محیط دهان که pH آن قلیایی است، عبور می‌کند.

نمک‌های معدنی هستند که فلزات و مواد معدنی را ترکیب می‌کنند، مانند نمک خوراکی، و نمک‌های آلی که کربن و مولکول‌های اکسیژن‌دار را ترکیب می‌کنند، مانند موردی که در اینجا مورد علاقه ماست.

نمک های نیکوتین به شکل کریستال. (اعتبار: Le Vapelier OLF)

مرحله 1 : بدست آوردن کریستال

با اختلاط این دو ترکیب در شرایط بسیار خاص اسیدیته (pH)، دما، اما مهمتر از همه نسبت نسبی و پس از تبخیر حلال، دو مولکول به روشی پایدار متصل می شوند. نمک نیکوتین یک مایع نیست، بلکه یک کریستال است، با نقطه ذوب حدود 18,7 درجه سانتیگراد که بسته به نمک در نظر گرفته شده حاوی نسبت های زیر از اسیدها و نیکوتین است:

نیکوتین بنزوات: 57,05٪ نیکوتین و 42,95٪ اسید بنزوئیک.

نیکوتین سالیسیلات: 54,02٪ نیکوتین و 46,01٪ اسید سالیسیلیک.


نیکوتین لوولینات: 58,29٪ نیکوتین و 41,71٪ اسید لوونیک

در این شکل از کریستال است که خلوص آن باید به طور سیستماتیک بررسی شود و در آزمایشگاه شاهد ناب آن هستیم که محصول به تولیدکنندگان فروخته می شود. یک فرآیند به خوبی کنترل شده منجر به کریستال هایی با خلوص بیش از 99,8٪ می شود، در حالی که یک مکانیسم واکنش تقریبی منجر به حضور اسید آزاد یا نیکوتین می شود که محصول نهایی را به طور بالقوه خطرناک می کند.

مرحله 2 : رقیق سازی

واسطه زیر کریستال ها را در مخلوط PG/VG رقیق می کند و سپس آنها را به فرمول سازها می فروشد.

پس از تجزیه و تحلیل، در آزمایشگاه مشخص می شود که کمتر از 20 درصد از نمونه های آنالیز شده با نشانه های برگه های فنی و برچسب گذاری مطابقت دارد. در بهترین حالت، غلظت‌ها کمتر از آنچه اعلام شده است، در بدترین حالت کاملاً خیالی هستند، به طوری که فرمول‌دهنده از میزان نیکوتین محصول نهایی که قبل از عرضه به بازار به مصرف‌کنندگان عرضه می‌کند، اطلاعی ندارد، که می‌تواند باعث ایجاد یک مشکل شود. مشکل واقعی برچسب زدن

لازم به ذکر است که سازمان های صالح فرانسوی و اروپایی (ANSES، DGCCRF و EFAS) فقط سطح واقعی نیکوتین آزاد موجود در محصول نهایی را طبق قوانین موجود در نظر می گیرند.

 

مزایا و معایب نمک ها در مقایسه با نیکوتین رایگان.

از نقطه نظر شیمیایی، آنها دارای برخی مزایای عملکردی نسبت به نیکوتین پایه آزاد خالص هستند، عمدتاً به این دلیل که اگر به خوبی در سطح pH فرموله شده باشند، پایدارتر هستند.

از نقطه نظر ارگانولپتیک (که احتمالا یک گیرنده حسی را تحریک می کند)، تفاوت ها قابل توجه تر است. از آنجایی که نمک های نیکوتین به شکل شیمیایی موجود در برگ های تنباکو نزدیک تر هستند و به دلیل pH پایین تر، شیرینی بیشتری در گلو ایجاد می کنند. آنها همچنین اجازه عبور سریعتر در خون را می دهند و علاوه بر این، نه اثر طعم ناخوشایند ناشی از نیتروژن آزاد موجود در نیکوتین خالص دارند و نه اثر تلخی مرتبط با pH قلیایی. بنابراین تأثیر نیکوتین بیشتر است و در شرایط حسی نرم‌تر رخ می‌دهد.

به طور خلاصه، مزایا هستند :

  • افزایش اثر نیکوتین
  • کاهش زمان اثر
  • افزایش ثبات
  • بدون (یا کم) تعامل بر روی طعم

در حالی که معایب به نظر می رسد :

  • کاهش اثر "ضربه".
  • عدم ارائه اطلاعات واضح توسط تولید کنندگان
  • تقریباً عدم وجود اسناد فنی قابل اعتماد در مورد نمک های نیکوتین ارائه شده
  • این واقعیت تاریخی که نمک های نیکوتین در ابتدا به عنوان "درو" برای روش های تست سطح نیکوتین استفاده می شد.


نمک های تجاری

هنگام استنشاق، نمک نیکوتین تبدیل می شود تا تا حدی به نیکوتین و اسید آزاد (بنزوئیک، لوولینیک یا سالیسیلیک بسته به نمک در نظر گرفته) تجزیه شود. اگر سم شناسی نیکوتین را بدانیم، اغلب فکر می کنیم که اسیدهای متصل به آن خنثی هستند. این مورد نیست.

بنزوئیک اسید :

بنزوئیک اسید، اگرچه به عنوان یک افزودنی غذایی مجاز است، یک محصول بی ضرر نیست. مصرف منظم یا در دوزهای بالا، مسئول سرفه و حالت تهوع است که می تواند منجر به شوک آنافیلاکتیک شود. این موضوع در حال حاضر موضوع مطالعاتی است که توسط کمیسیون اروپا انجام می شود و هدف آن بررسی عدم وجود اثر سرطان زا/جهش زا یا واکنش با برخی افزودنی های غذایی است که می تواند منجر به مشتقات سمی شود. همچنین می‌توان آن را به فهرست آلرژن‌های مشمول اعلام اضافه کرد.

اسید سالیسیلیک :

اسید سالیسیلیک پیش ساز اسید استیل سالیسیلیک (ماده فعال آسپرین، از بید) است. این ماده به عنوان یک افزودنی غذایی به عنوان نگهدارنده و ضد عفونی کننده مجاز است، اما در لوازم آرایشی و بهداشتی به عنوان یک عامل ضد شوره، ضد آکنه و دناتوره کننده استفاده می شود، اما در محصول نهایی محدود به 3٪ است و برای محصولاتی که برای کودکان در نظر گرفته شده است ممنوع است زیرا محرک و حساسیت زا در نظر گرفته می شود.

اسید لوولینیک :

این یک اسید نسبتا خنثی است که در صنایع پلاستیک و لاستیک و همچنین یک حساس کننده نور استفاده می شود. اما عمدتاً در صنعت دخانیات استفاده می شود زیرا به نظر می رسد که به طور قابل توجهی اتصال نیکوتین به گیرنده ها را تا 30% با توجه به منابع کتابشناختی افزایش می دهد، زیرا میل ترکیبی شیمیایی بالاتری دارد. (Lippiello PM، Fernandes K (1989، 25 سپتامبر "تقویت پیوند نیکوتین به گیرنده های نیکوتین توسط نیکوتین لوولینیک اسید لوولینیک". BN 508295794. RJR).


کیفیت نمک های نیکوتین تجاری.

اگر به آزمایشات آزمایشگاهی خود مراجعه کنیم (www.laboratoire-signatures.eu) کمتر از 20 درصد محصولات مورد مطالعه دارای سطوح نیکوتین مطابق با برچسب آنها هستند (این امر در مورد نسبت PG/VG نیز صادق است). سطوح نیکوتین آزاد، که از نظر تئوری باید تقریباً یکسان باشد، صرف نظر از فرآیند کریستالیزاسیون مورد استفاده، در واقع بین 10 تا 50 درصد متغیر است.

این وضعیت می تواند ریشه های مختلفی داشته باشد. :

  • کنترل ضعیف فرآیند سنتز (pH، دما، بازده واکنش و غیره)
  • کنترل ضعیف وزن
  • کریستالیزاسیون جزئی و پایداری ضعیف.
  • رقیق شدن بیش از حد
  • عدم کنترل کیفیت در سطوح مختلف فرآیند (کریستالیزاسیون، رقیق شدن و غیره)


نتیجه.

در مواجهه با این تقریب ها، هم برای سلامت مصرف کنندگانی که ممکن است در معرض دوزهای ناکافی نیکوتین آزاد قرار گیرند و هم برای توزیع کنندگان و تولیدکنندگانی که می توانند محصولات خود را به دلیل نقص برچسب یا خطر برای مصرف کننده از بازار خارج کنند. بنابراین برای فرمول‌سازهای مایع الکترونیکی ضروری است که از ترکیب واقعی نمک‌های نیکوتینی که استفاده می‌کنند اطمینان حاصل کنند.
برای انجام این کار، لازم است که آنها گزارش های کنترلی صادر شده توسط آزمایشگاه های مورد تایید را از تامین کنندگان خود مطالبه کنند، سپس دوز محصول نهایی را قبل از ادغام آن در فرمولاسیون خود بررسی کنند. بنابراین کنترل بهینه کل زنجیره تولید است که محصولی سازگار، برچسب‌گذاری ثابت و شفافیت بیشتر را تضمین می‌کند.

این مقاله علمی برگرفته از شماره سوم هویج ویپ » (فوریه 2019) متعلق به Vapelier OLF هر گونه تولید مثلکلی یا جزئی، از این ماده یا یک یا چند جزء آن، با هر فرآیندی، بدون مجوز صریح Vapelier OLF، ممنوع است.
Com Inside Bottom
Com Inside Bottom
Com Inside Bottom
Com Inside Bottom

درباره نویسنده

با داشتن آموزش به عنوان یک متخصص در ارتباطات، از یک طرف از شبکه های اجتماعی Vapelier OLF مراقبت می کنم، اما همچنین ویرایشگر Vapoteurs.net هستم.