سخته از دست دادنش! در ابتدای ژانویه، کتاب جدید این نویسنده فرانسوی میشل هولبک به نوک بینی اش اشاره کرد و بار دیگر جوهر زیادی جاری شد. اگر نویسنده در آخرین اثر خود بخشی از تداوم ژانر ناامیدانه ای است که فرانسه ای نفس گیر را توصیف می کند، از تنباکو و نیکوتین نیز صحبت می کند که از آن به عنوان دارو یاد می کند. کامل، ساده و سخت"
"دارویی ساده و سخت که شادی نمی آورد"
هر کس ایده خود را از این نویسنده جنجالی خواهد داشت. که در سروتونین, میشل هولبک انتقاد از دنیای مدرن را حتی بیشتر از این پیش می برد. او نه تنها بدبین یا نهیلیست است، بلکه به شدت نوستالژیک است. هوئلبک خروج از دین را که توسط فیلسوف مارسل گوشه توصیف شده است، مورد انتقاد قرار می دهد.
اما بدیهی است که این یک نقطه خاص است که ما را مورد توجه قرار می دهد و برای یافتن آن نیازی به جستجوی دور ندارید. به نظر می رسد که میشل هوئلبک از ابتدای سریال «سروتونین» اعتیاد فرانسوی ها به تنباکو، داروهای ضد افسردگی و نیکوتین را برجسته می کند. شخصیت داستانی او، فلوران کلود لابروست، "چهل و شش ساله" است و وابستگی های گسترده او را گزارش می دهد:
آرامشی که از اولین پفک می‌گیرم، فوری است، به طرز شگفت‌انگیزی خشن. نیکوتین یک داروی کامل است، یک داروی ساده و سخت، که هیچ لذتی به ارمغان نمی‌آورد، که کاملاً با کمبود و قطع کمبود تعریف می‌شود. »
تأملی که بدیهی است متخصصان این رشته را به صحبت وادار نخواهد کرد. اما جای تعجب نیست که میشل هوئلبک با سروتونین جایگاه خود را در پانتئون نفرین شده نویسندگان ضد مدرن به دست می آورد.
سروتونین de میشل هولبک ویرایش شده توسط Flammarion اکنون برای یورو 22 تقریباً در جلد شومیز
