بین‌الملل - امروز نیز مانند دیروز، لابی‌گری صنعت دخانیات در نهادهای اروپایی را باید رسوایی قرن تلقی کرد. چرا؟ به عنوان یک نماینده پارلمان اروپا، من شاهد اقدامات تضعیف‌کننده‌ای که توسط لابی‌گران صنعت دخانیات در جریان مذاکرات پیرامون دستورالعمل تنباکو تصویب شد، علی‌رغم همه‌چیز، در سال 2014 بودم.
لابی کردن این صنعت فعالیتی نیست که بتوان آن را در همان سطح اعمال نفوذ دیگر قرار داد، حتی اگر کدهای مشابه را قرض بگیرد: ما با دلالان در مرگ سر و کار داریم!
به همین دلیل است که با سایر نمایندگان پارلمان اروپا با تمام حساسیت ها، تصمیم گرفته ایم این مبارزه را علیه دخالت صنعت دخانیات در سیاست ها و اقدامات خود رهبری کنیم.
اخیراً در بسیاری از پایتخت های اروپایی سفر می کنید لیسبون، وین، آتن، پاریس، رم، لندن، مادرید و برلینمن با سازمان‌های غیردولتی، نمایندگان وزارتخانه‌های بهداشت، دارایی و گمرک دیدار کردم نه تنها برای بررسی انتقال بخشنامه دخانیات، که باید حداکثر تا اردیبهشت 2016 انجام شود، بلکه در مورد مبارزه با قاچاق و بازار سیاه سیگار که به سیاست های بهداشتی ما آسیب می رساند.
برخی از کشورهای عضو از اجرای اقدامات جاه طلبانه منع می شوند. با این حال، دیگران، مانند بریتانیا و فرانسه، با انتخاب بسته‌بندی ساده یا با عدم نمایش سیگار در نمایشگاه‌های فروشگاه، در برابر این لابی مرگبار مقاومت می‌کنند! در مورد فرانسه نیز دوازدهمین کشوری است که پروتکل سازمان بهداشت جهانی (WHO) را علیه تجارت غیرقانونی تنباکو تصویب کرده است. بنابراین این پروتکل قابلیت ردیابی مستقل را برای مقابله با قاچاق یا بازار سیاه سیگار فراهم می کند.
با این حال، شواهد فزاینده ای از دخالت صنعت دخانیات در قاچاق غیرقانونی وجود دارد. تولیدکنندگان سیگارهای زیادی تولید می‌کنند (که در برخی کشورها نشان‌دهنده آن است ٪۱۰۰ تقاضای بازار) فقط به صورت قانونی دفع شود. این محصولات سپس به بازار سیاه راه پیدا می کنند. بنابراین تولید کنندگان مسئول خواهند بود 25 درصد سیگارهای قاچاق. گروه تحقیقات و کنترل دخانیات در دانشگاه باث در بریتانیا پس از 13 سال تحقیق در گزارش اخیر خود به شواهدی اشاره کرد.
بیایید در گفتن آن تردید نکنیم: تجارت غیرقانونی بخشی از استراتژی تجاری صنعت دخانیات است. بنابراین ردیابی مستقل بیش از هر زمان دیگری ضروری است. چرا؟ اینها ضررهای مالیاتی است که برای اتحادیه اروپا سالانه 12 میلیارد برآورد شده است. قاچاق سیگار جریان های بین المللی را تقویت می کند که به تامین مالی تروریسم کمک می کند. برخی از سازمان های تروریستی خود را از طریق این قاچاق تامین مالی می کنند. گمرک لندن آن را به من تایید کرد. تحقیقاتی در OLAF در سال 2012 علیه یک تولید کننده تنباکو به دلیل نقض تحریم سوریه آغاز شد که ما هنوز منتظر نتیجه گیری آن هستیم.
ضروری است که اتحادیه اروپا پروتکل WHO را تصویب کند و ما قابلیت ردیابی مستقلی را اجرا کنیم که CODENTIFY، یک سیستم داخلی برای صنعت دخانیات را مستثنی می کند.
ما همچنین خواستار عدم تمدید قراردادهای همکاری بین اتحادیه اروپا و صنعت تنباکو هستیم. این توافقات، از سال 2004، ناکارآمدی خود را نشان داده است. از یک سو، کشورهای عضو دارای کمبود هستند 12 میلیارد یورو در سالاز سوی دیگر، بسته به سال، پرداخت های تجمعی صنعت دخانیات می تواند به 50 تا 150 میلیون یورو. اما با کی شوخی می کنیم؟ این پرداخت ها حتی نشان نمی دهد 1% از زیان برآورد شده سالانه. لابی صنعت دخانیات و این قراردادهای همکاری با اتحادیه اروپا باید ما را به چالش بکشد.
بالاخره چه می یابیم؟ غیرقانونی یا حتی جنایت سازمان‌یافته از طریق قاچاق یا بازار سیاه سیگار، ناکارآمدی در برابر تجارت غیرقانونی محصولات دخانی، استراتژی‌های فرار مالیاتی که توسط کمیته ویژه پارلمان اروپا در مورد فرار مالیاتی به روز شده است - این نکته‌ای است که ما باید برای متوقف کردن این اقدامات انجام دهیم.
این مبارزه مبارزه برای سلامتی، برای زندگی و همچنین علیه تامین مالی تروریسم است! اینها چالش هایی است که ما قصد داریم برای سال 2016 با آنها روبرو شویم.
منبع : huffingtonpost.com
