Bikaranîna tûtinê çavkaniya sereke ya mirina ku dikare pêşî lê bigire li çaraliyê cîhanê ye. Ji bilî tiryakê, cixare rîska penceşêrê an nexweşiya dil û damar zêde dike. Bi rêya vîdyoyek ji sala 2013-an, Uwe Maskos, serokê yekîneya Neurobiolojiya Pergalên Kolînergîk a Entegratîf li Enstîtuya Pasteur, di vê hevpeyvînê de li ser sedem û encamên cixarekêşanê ji me re diaxive.
Di cixarekêşan de, gengaz e pêşdaraziya cixarekêşanê tespît bike. Ev mekanîzma ji ber genoma xwe ya nexweş e, ku ji dêûbavên wî mîras maye. Di kesên cixarekêş ên bi vî rengî guheztina genetîkî de, em jî dibînin ku bêyî vexwarina titûnê jî metirsiya wan a pêşkeftina kansera pişikê heye.
Enstîtuya Pasteur bi giranî li ser pergala xelatê dixebite, ku pêwendiya ku ji hêla mijarê ve di dema vexwarinê de narkotîkê tê jiyan kirin rê dide. Gena receptorê nîkotînî ku di girêdayîbûna tutunê de têkildar e, jixwe hatîye nas kirin. Di heman demê de, Uwe Maskos bi bîr dixe ku ger cixare ji bo tenduristiyê xeternak be, nîkotîn wekî molekulek xwedî bandorên bikêr e di nexweşiyên neurodejenerative de. Enstîtuya Pasteur niha bi laboratuarên dermansaziyê re dixebite ku dermankirinên nû pêş bixe.
Kanî : futura-sciences.com/
