Elke regelgeving zal schadelijk zijn voor de consument. Door de toegang tot de markt van fabrikanten te bemoeilijken.
De traditionele verkoop van sigaretten is gedaald, maar vapen is een praktijk geworden van tientallen miljoenen mensen over de hele wereld. In de Verenigde Staten steeg de omzet van e-sigaretten van 500 miljoen in 2012 naar 2 miljard in 2014. In Frankrijk vertegenwoordigen ze meer dan 300 miljoen euro. Dus terwijl er maar één verkooppunt was in 2010 in Frankrijk, zijn er nu meer dan 2500. Deze exponentiële groei heeft verschillende consequenties. In het bijzonder lokte het een debat uit over de regulatie van deze nieuwe manieren van toediening van nicotine.
Elke regelgevingskeuze zou bepaalde marktspelers ten opzichte van andere bevoordelen. Als gevolg daarvan geeft een rangschikking van de e-sigaret als medicijn (met handelsvergunning) een voordeel voor de tabaksindustrie, maar is het ook een voordeel voor de farmaceutische industrie. Lust groeit onder de spelers in de sector om regels te krijgen die, hoewel ze de consumentenbescherming lijken te bevorderen, hen een beslissende bescherming bieden tegen nieuwkomers. Zoals in elke volwassen bedrijfstak, heeft de sector van e-sigaretten en tabak geleidelijk een lobbydynamiek ontwikkeld.
Neem een voorbeeld in de Verenigde Staten. Reynolds American (Vuse) en Altria (MarkTen) lobbyt bij de Food and Drug Administration voor meer regelgeving, waaronder een handelsvergunning. Elke toepassing zou miljoenen dollars kosten, wat het vermogen van kleine bedrijven om te innoveren zou beperken om op de markt te komen. Het moet bekend zijn dat het VTM-systeem ("dampen, tank, mods" in het Engels) open is en verschillende e-vloeistoffen van verschillende merken kan gebruiken. E-sigaretten gebruiken het VTM-account voor bijna 40% van de markt. Reynolds en Altria e-sigaretten, daarentegen, vertrouwen op gesloten systemen die alleen patronen kunnen gebruiken die speciaal voor hen zijn gemaakt. Reynolds en Altria zeggen dat het VTM moet worden verwijderd omdat het potentieel gevaarlijk is voor gebruikers, die dodelijke stoffen zoals cannabis kunnen gebruiken. De waarheid is dat het VTM een snel evoluerend systeem is dat uiteindelijk deze twee bedrijven zou kunnen hinderen. Een autorisatie zou hun markt beschermen.
De concurrentie is ook hevig voor distributeurs. In Frankrijk hebben sommige detailhandelaren al te kennen gegeven dat ze regulering wensen om hun beroep minder moeilijk te maken. Volgens Anton Malaj, manager van een Point Smoke-winkel, “is het moeilijker. Er is geen concrete wetgeving, iedereen kan een elektronische sigarettenwinkel openen, dat is het probleem. Tabak begint en in veel winkels vind je elektronische sigaretten ”. Tabakswinkels zien op hun beurt een deel van de markt aan hen ontsnappen. Parlementslid Thierry Lazaro kondigde in 2013 een wetsvoorstel aan om tabakswinkels een monopolie te geven op de distributie van e-sigaretten in Frankrijk. Dit heeft tot dusver niet geleid tot nieuwe wetten. Tot slot zijn sommigen, zoals de Genèvese professor Jean-François Etter, verbaasd over het verzet tegen de e-sigaret omdat het neerkomt op een spel in de handen van de tabaksindustrie. Zou het om fiscale redenen kunnen zijn? Dit is vrij waarschijnlijk als we bedenken dat de Franse staat in 12 iets meer dan 2013 miljard euro aan belastingen op tabaksconsumptie heeft geïnd - een aanzienlijk cijfer als we bedenken dat gedurende de periode van leven de gezondheidsuitgaven van een roker zijn minder voor de gemeenschap dan die van een niet-roker vanwege het vroegtijdig overlijden van de eerste.
De wereldwijde markt voor e-sigaretten kan uiteindelijk meer dan honderd miljard euro wegen. Regulering die de kosten van toegang tot de markt zou verhogen, zou bestaande spelers in staat stellen hun positie te versterken. Laat je dus niet misleiden. Hoewel dit niet noodzakelijk noodzakelijk is, zouden wetten voor consumentenbescherming die de kwaliteit en veiligheid van producten regelen, gunstig zijn voor de ontwikkeling van de markt. Anderzijds zou elke regelgeving die de toegang tot de markt zou bemoeilijken (door te streven naar meer "eerlijke" concurrentie door bijvoorbeeld de regulering van het aantal winkels) leiden tot het creëren of versterken van de huren van de historische spelers ( tabaksproducenten) en ten nadele van de consumenten.
* Molinari Economic Institute
bron : AGEFI
