EUROPA: Przemysł tytoniowy może wygrać ten dzień!

Aby zachować zgodność z protokołem Światowej Organizacji Zdrowia, Unia Europejska musi ratyfikować niezależny system identyfikowalności wyrobów tytoniowych. Problem: Komisja Europejska chce przekazać klucze do tego systemu przemysłowi, który ma regulować, pomimo oczywistych konfliktów interesów. Państwa członkowskie i Parlament Europejski są wyraźnie nieobecne w tej debacie.

DYREKTYWA TYTONIOWA, KTÓRA DAJE KLUCZ DO PAPIEROSÓW?

Aby walczyć z nielegalnym handlem tytoniem, który powoduje spustoszenie w zdrowiu i wpływa na dochody podatkowe państw, Komisja Europejska badała kilka możliwości, opierając się na europejskiej dyrektywie w sprawie wyrobów tytoniowych, inspirowanej Konwencją – ramy kontroli tytoniu 'SŚwiatowa Organizacja Zdrowia (WHO FCTC), prawnie wiążący traktat międzynarodowy.

Jednak w swoim brzmieniu dyrektywa „tytoniowa” nieznacznie odbiega od FCTC, której brzmienie wprawdzie pozostawia pewne pole do interpretacji. Kwestie niejednoznaczności dotyczą głównie roli producentów w dostarczaniu sprzętu niezbędnego do śledzenia transakcji. Kwestia, która jest przedmiotem dyskusji, ponieważ producenci od dawna są kojarzeni z walką z nielegalnym handlem papierosami.

Nie spowolniło to eksplozji przemytu, a badanie Campaign for Tobacco Free Kids z 2009 r. szacuje, że 11,6% papierosów sprzedawanych na całym świecie jest nielegalnych, ani nie zapobiegło zaangażowaniu kilku firm w przypadki przemytu ich własnych papierosów, w szczególności w celu uniknięcia palenia tytoniu. podatki.

Zirytowany manewrami przemysłu tytoniowego, Vytenis andriukaitis, komisarz odpowiedzialny za zdrowie i bezpieczeństwo żywności, posunął się nawet do tego, że publicznie potępił to drugie” [1]. "Oni [przemysłowcy] robią wszystko, aby zablokować system identyfikowalności. Widzimy dużą aktywność w krajach UE, w których lobby tytoniowe jest bardzo silne i codziennie je blokuje”. Wydaje się jednak, że ani Komisja Europejska, ani państwa członkowskie nie stanęły na wysokości zadania.

Nieoczekiwanie zatem akty wykonawcze i akty delegowane  [2] zaproponowane przez Komisję Europejską dotyczące identyfikowalności wyrobów tytoniowych w dużej mierze dotyczą branży w tym sektorze. “Identyfikowalność wyrobów tytoniowych musi być skutecznym i niedrogim narzędziem do zwalczania nielegalnego handlu„uzasadnił rzecznika Komisji” [3], jakby chciał lepiej wyjaśnić wybór „rozwiązania mieszanego”… to znaczy rozwiązania, które integruje producentów tytoniu w kontroli sprzedawanych przez nich towarów.

Ogłoszenie nie ominęło ekspertów, dla których niedopuszczalne jest, aby firmy tytoniowe dostarczały same narzędzia do kontroli i identyfikowalności własnych produktów. W komunikacie prasowym organizacja zrzeszająca 16 uznanych członków branży dostawców systemów bezpieczeństwa i uwierzytelniania potępia konflikty interesów i zakłócenia, jakie takie rozwiązanie mogłoby generować. W związku z tym dwa główne punkty tego szczegółowego sprawozdania z jednej strony podkreślają, że tekst zaproponowany przez Komisję umożliwiłby producentom tytoniu:

• mieć dostęp do generowania niepowtarzalnych kodów identyfikujących paczki papierosów, a tym samym potencjalnie móc nimi manipulować, zmieniać ich kierunek lub powielać na swoją korzyść;
• korzystać z własnych funkcji zabezpieczających pakiety;
• wybrać własnego dostawcę przechowywania danych.

Strata czasu, zgodnie z najnowszymi pogłoskami z korytarzy brukselskich, państwa członkowskie zatwierdzałyby akty delegowane i akty wykonawcze w obecnym kształcie. Błąd, który, jeśli zostanie potwierdzony, byłby bardzo poważny, o ile otwiera drzwi do wadliwego systemu identyfikowalności, z którego skorzystałby z jednej strony przemysł tytoniowy, a z drugiej przestępczość zorganizowana, która zarabia pokaźną fortunę na przemycie papierosów.

ODWRÓCENIE posłów do PE?

W rzeczywistości czas ucieka, aby uniemożliwić przemysłowi tytoniowemu wygranie zakładu na bardzo lukratywny system śledzenia i śledzenia. WHO rzeczywiście wymaga mechanizmu prawnego wprowadzonego w maju 2019 r., który w obecnej postaci przynosi korzyści firmom tytoniowym. Ci ostatni grają w zegarek i kampanię, aby zachować kontrolę nad tym ogromnym rynkiem. Co uzasadniają obawy wyrażane przez organizacje pozarządowe i ekspertów w walce z paleniem.

Ponieważ, gdyby państwa członkowskie ratyfikowały system zalecany przez Komisję, stałyby się, wbrew sobie, wspólnikami przemytników, zwłaszcza uogólnionego w całej Europie, gigantycznego czarnego rynku z Ukrainy i służyłyby interesom firm tytoniowych. Ze szkodą dla skuteczności walki z nielegalnym handlem, która wymaga jasnego rozdziału odpowiedzialności między producentami a systemami identyfikowalności.

Po głosowaniu nad aktami delegowanymi tylko eurodeputowani mogli przyznać swoje prawo weta i zażądać rewizji od Komisji. Parlament Europejski w sprawie glifosatu już zademonstrował swoją reakcję i chęć pójścia naprzód, głosując za niewiążącą rezolucją wzywającą do zniknięcia glifosatu. Ale co dziwne, mimo że przemyt papierosów napędza rynek równoległy, a tytoń jest zdecydowanie czynnikiem rakotwórczym, odpowiedzialnym za 80% przypadków raka płuc, niewielu parlamentarzystów wydaje się podejmować tę kwestię. Czy techniczna sprawa i podjęte już wysiłki skłoniły ich do zbyt szybkiego ogłoszenia zwycięstwa?

Françoise Grossetête, jedna z pionierek w tym temacie, ostrzegła jednak swoich kolegów „Wraz z przyjęciem dyrektywy w sprawie wyrobów tytoniowych wygraliśmy pierwszą bitwę. Szybkie wdrożenie systemu śledzenia i śledzenia musi pozwolić nam wygrać wojnę”. Słowa, które, choć są mądre, dziś wydają się być podobne do kazania na pustyni...