ในรายงานฉบับล่าสุด องค์การอนามัยโลกเรียกร้องให้ผู้เยาว์ถูกห้ามไม่ให้แสดงภาพยนตร์ที่มีการดูนักแสดงสูบบุหรี่ แต่การต่อสู้ครั้งนี้ไม่เป็นเอกฉันท์
ผู้เยาว์ควรถูกห้ามไม่ให้ชมภาพยนตร์ที่มีตัวละครสูบบุหรี่หรือไม่? นี่เป็นความปรารถนาขององค์การอนามัยโลก (WHO) ไม่ว่าในกรณีใด ในรายงานที่เผยแพร่เมื่อ 1er กุมภาพันธ์ เธออ้างว่า a « การจำแนกอายุ » ภาพยนตร์ที่เราใช้ยาสูบ « โดยมีเป้าหมายเพื่อป้องกันไม่ให้เด็กและวัยรุ่นสูบบุหรี่”ระบุ WHO ยืนยันว่าโรงหนัง “ทำให้คนหนุ่มสาวนับล้านเป็นทาสยาสูบ '
ยาสูบในภาพยนตร์เด็ก 36%
สถาบันแห่งสหประชาชาติอ้างถึงการศึกษาที่ดำเนินการในสหรัฐอเมริกาโดยศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคในแอตแลนต้าโดยเฉพาะ ตามรายงานขององค์กรนี้ ในปี 2014 การแสดงภาพการใช้ยาสูบในภาพยนตร์น่าจะสนับสนุนให้เด็กอเมริกันมากกว่าหกล้านคนสูบบุหรี่
« สองล้านคนจะเสียชีวิตด้วยโรคที่เกี่ยวข้องกับยาสูบ ' องค์การอนามัยโลกเตือนว่าในปี 2014 การบริโภคยาสูบปรากฏใน 44% ของภาพยนตร์ที่ผลิตในฮอลลีวูด และใน 36% ของภาพยนตร์มุ่งเป้าไปที่คนหนุ่มสาว
ตัวแทนยาสูบแม้ไม่มีควัน
ความคิดริเริ่มของ WHO นี้ได้รับการต้อนรับจาก Michèle Delaunay ส.ส.สังคมนิยมของ Gironde ซึ่งก้าวหน้าอย่างมากในเรื่องนี้ « ฉากสูบบุหรี่มีอยู่ในภาพยนตร์ฝรั่งเศส 80% »เน้นย้ำรองผู้ว่าการซึ่งดึงตัวเลขนี้จากการศึกษาโดยลีกต่อต้านมะเร็ง
เผยแพร่ในปี 2012 การสำรวจนี้ดำเนินการกับภาพยนตร์ที่ประสบความสำเร็จ 180 เรื่องซึ่งออกฉายระหว่างปี 2005 ถึง 2010 « ใน 80% ของภาพยนตร์สารคดีเหล่านี้ มีสถานการณ์ที่เป็นตัวแทนของยาสูบ ไม่ว่าจะกับหุ่นที่สูบบุหรี่หรือสิ่งของต่างๆ เช่น ไฟแช็ค ที่เขี่ยบุหรี่ หรือซองบุหรี่ »เน้นย้ำ Yana Dimitrova ผู้จัดการโครงการที่ลีก
เดิมทีเป็นกลยุทธ์การจัดวางผลิตภัณฑ์
ยาสูบในโรงหนัง? อันที่จริงมันเป็นเรื่องยาวของความสัมพันธ์ที่เป็นความลับและไม่รู้จักมาช้านาน อันที่จริง การตีพิมพ์เอกสารสำคัญของบริษัทยาสูบรายใหญ่ๆ พบว่าบริษัทต่างๆ ได้จ่ายเงินเป็นเวลานานสำหรับผลิตภัณฑ์ของตนเพื่อให้ปรากฏในภาพยนตร์
« สิ่งนี้เรียกว่าการจัดวางผลิตภัณฑ์ และมีประสิทธิภาพมากสำหรับการโฆษณาอย่างสุขุมโดยที่คนส่วนใหญ่ไม่รู้ ' Karine Gallopel-Morvan ศาสตราจารย์ด้านการตลาดเพื่อสังคมที่ School of Advanced Studies in Public Health ในเมืองแรนส์อธิบาย
การพัฒนาการสูบบุหรี่ของผู้หญิง
การปฏิบัติเหล่านี้เริ่มต้นขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1930 ในสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการพัฒนาการสูบบุหรี่ของสตรี « ในขณะนั้น การสูบบุหรี่ถือเป็นเรื่องของผู้หญิงคนหนึ่ง และโรงภาพยนตร์ก็เป็นวิธีที่ยอดเยี่ยมในการเน้นย้ำภาพลักษณ์ของยาสูบที่คุ้มค่าและสมควรได้รับจากการทำให้ดาราดังสูบบุหรี่ ' ดำเนินการต่อ Karine Gallopel-Morvan
หลังสงคราม กลยุทธ์นี้ยังคงพัฒนาต่อไป « มีเหตุผลที่จะคิดว่าภาพยนตร์และบุคลิกภาพมีอิทธิพลต่อผู้บริโภคมากกว่าโปสเตอร์ที่หยุดนิ่งของซองบุหรี่ »ระบุในปี 1989 เอกสารภายในของบริษัทยาสูบขนาดใหญ่
ในหนังสือที่ตีพิมพ์ในปี 2003 ศาสตราจารย์เจอราร์ด ดูบัวส์ แพทย์ด้านสาธารณสุข เปิดเผยว่าบริษัทต่างๆ ไม่ลังเลเลยที่จะมอบของขวัญให้ดาราภาพยนตร์อเมริกันรายใหญ่ที่สุด (นาฬิกา เครื่องเพชรพลอย รถยนต์) หรือจัดหาบุหรี่ให้กับนักแสดงเป็นประจำเพื่อสูบบุหรี่ในชีวิต แต่ยังอยู่บนหน้าจอ
ภาพที่ห่างไกลจากความเป็นจริง
ทุกวันนี้ เป็นเรื่องยากที่จะทราบว่าการจัดวางผลิตภัณฑ์นี้ซึ่งมักถูกห้ามโดยกฎหมายต่อต้านยาสูบยังคงมีอยู่ใต้ดินหรือไม่ ไม่ว่าในกรณีใด มันเป็นความเชื่อมั่นของสมาคมที่เชื่อว่าภาพยนตร์จำนวนมากเกินไปนำเสนอภาพลักษณ์ของบุหรี่อยู่ทั่วไปทุกหนทุกแห่งและคุ้มค่า
โดยไม่คำนึงถึงความเป็นจริงของการสูบบุหรี่ « เมื่อเราเห็นในปี 1950 ผู้ชาย 70% สูบบุหรี่ในภาพยนตร์ เป็นเรื่องปกติ เพราะในขณะนั้น 70% ของผู้ชายสูบบุหรี่ในฝรั่งเศส แต่วันนี้มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่จะยังเห็นสิ่งนี้ในภาพยนตร์เมื่อความชุกอยู่ที่ 30% ในประเทศของเรา ' Emmanuelle Béguinot ผู้อำนวยการคณะกรรมการต่อต้านการสูบบุหรี่แห่งชาติ (CNCT) อธิบาย
เคารพเสรีภาพในการสร้างสรรค์ของผู้กำกับ
การโต้แย้งนี้ไม่มีมูลความจริงตามที่ Adrien Gomeaud นักเขียนและนักข่าวผู้ตีพิมพ์ ยาสูบและภาพยนตร์ เรื่องเล่าในตำนาน (ขอบเขตฉบับ) ในปี 2008 « เรื่องเปอร์เซ็นต์เหล่านี้เป็นเรื่องไร้สาระ ตามหลักการนี้ น่าจะมีว่างงาน 10% ในภาพยนตร์ทุกเรื่องด้วย เขาอธิบาย และหากเราปฏิบัติตามเหตุผลของสมาคม มีความจำเป็นที่ในการไล่ล่าบนหน้าจอ รถยนต์จะต้องไม่เกินความเร็วที่จำกัดไว้ »
ตามที่ Adrien Gombeaud ภาพยนตร์ไม่ใช่จุดป้องกันจากกระทรวงสาธารณสุข « มันเป็นงาน และคุณต้องเคารพเสรีภาพในการสร้างสรรค์ของผู้กำกับ หากเราเห็นคนสูบบุหรี่ในภาพยนตร์เป็นจำนวนมาก นั่นเป็นเพราะผู้สร้างภาพยนตร์หลายคนเชื่อว่าบุหรี่หรือควันบุหรี่มีศักยภาพด้านสุนทรียภาพสูง นอกจากนี้ยังสามารถเป็นองค์ประกอบของการแสดงละครได้ ตัวอย่างเช่น เมื่อผู้กำกับถ่ายภาพนักแสดงนิ่ง การที่เขามีบุหรี่อยู่ในมือทำให้เกิดการเคลื่อนไหว ถ้าไม่มีบุหรี่ แผนอาจจะพังไปหน่อย »Adrien Gombeaud อธิบาย และเสริมว่ายาสูบเป็นวิธีที่ดีในการวางตัวละครในเนื้อเรื่องอย่างรวดเร็ว
« เพราะยาสูบเป็นเครื่องหมายของสังคม และวิธีที่ตัวละครสูบบุหรี่บ่งบอกถึงสถานะของเขาในทันที ตัวอย่างเช่น วิธีที่ Jean Gabin สูบบุหรี่ในภาพยนตร์เรื่องแรกของเขา เมื่อเขารวบรวมชนชั้นกรรมาชีพชาวฝรั่งเศส ไม่ได้เกี่ยวข้องกับวิธีที่เขาสูบบุหรี่เมื่อเขาเล่นบทบาทชนชั้นกลางในส่วนที่สองของอาชีพการงานของเขา »
ออกอากาศจุดต่อต้านยาสูบก่อนภาพยนตร์?
ในด้านของสมาคม เราปกป้องตนเองจากความปรารถนาที่จะเซ็นเซอร์ « เราไม่ได้ขอให้ยาสูบหายไปจากภาพยนตร์โดยสิ้นเชิง แต่เป็นประจำ เราเห็นฉากที่ไม่เพิ่มเนื้อเรื่องของหนัง เช่น ภาพโคลสอัพของบรรจุภัณฑ์ที่มีตราสินค้ามองเห็นได้ชัดเจน ' เอ็มมานูเอล เบกิโนต์ กล่าว
« ไม่ควรให้เงินอุดหนุนจากสาธารณะสำหรับภาพยนตร์ที่ส่งเสริมยาสูบในลักษณะนี้อีกต่อไป ' เชื่อว่ามิเชล เดโลเนย์ สำหรับ Karine Gallopel-Morvan จะต้องพัฒนาการป้องกัน « ใครๆ ก็นึกภาพออกว่าก่อนที่จะมีภาพยนตร์ที่ "มีควัน" แต่ละเรื่อง จะมีการออกอากาศจุดต่อต้านการสูบบุหรี่หรือจุดให้ความรู้สำหรับผู้ชมอายุน้อย »
► ยาสูบในภาพยนตร์ต่างประเทศ
จากข้อมูลขององค์การอนามัยโลก ระหว่างปี 2002 ถึง พ.ศ. 2014 ภาพการบริโภคยาสูบปรากฏอยู่ในเกือบสองในสาม (59%) ของภาพยนตร์ฮิตที่ใหญ่ที่สุดในภาพยนตร์อเมริกัน รายงานยังระบุด้วยว่าในไอซ์แลนด์และอาร์เจนตินา ภาพยนตร์ XNUMX ใน XNUMX เรื่องที่ผลิต รวมทั้งภาพยนตร์ที่มุ่งเป้าไปที่คนหนุ่มสาว แสดงถึงการบริโภคยาสูบ
แหล่ง : la-croix.com
