การสัมผัสกับควันบุหรี่เป็นเวลาหกชั่วโมงส่งผลให้เซลล์ทดสอบตายเกือบสมบูรณ์ ในขณะที่การสัมผัสกับไอบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์แบบเดียวกันไม่ได้ทำให้เนื้อเยื่อมีชีวิตลดลง
ทดสอบจากบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์สองประเภทที่แตกต่างกัน ไอที่ผลิตได้ไม่มีผลกระทบต่อเนื้อเยื่อทางเดินหายใจของมนุษย์ ตามการศึกษาใหม่ที่ตีพิมพ์ใน In Vitro Toxicology (DOI: 10.1016/j.tiv .2015.05.018)
นักวิทยาศาสตร์ของ ยาสูบบริติชอเมริกัน et แมทเทค คอร์ปอเรชั่น ใช้ชุดการทดสอบที่ไม่ซ้ำกันเพื่อศึกษาผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นของไอบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ต่อเนื้อเยื่อทางเดินหายใจและเปรียบเทียบกับควันบุหรี่ "ด้วยการใช้เครื่องพ่นควันและการทดสอบในห้องปฏิบัติการโดยใช้เนื้อเยื่อระบบทางเดินหายใจ จึงสามารถวัดความสามารถในการระคายเคืองของละอองลอยและเพื่อพิสูจน์ว่าละอองลอยต่างๆ ที่มีอยู่ในบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้ในการศึกษานี้ไม่มีผลใดๆ เนื้อเยื่อทางเดินอาหารของมนุษย์ “โฆษกพูด ดร.มารีน่า เมอร์ฟี่.
วิธีการใหม่นี้สามารถนำไปใช้ในการพัฒนามาตรฐานใหม่สำหรับผลิตภัณฑ์ประเภทนี้ได้ในอนาคต
ไอระเหยที่ผลิตโดยบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์อาจมีนิโคติน สารดูดความชื้น สารแต่งกลิ่นรส และผลิตภัณฑ์จากการย่อยสลายด้วยความร้อน ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจถึงผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นต่อระบบชีวภาพ จนถึงตอนนี้ ไม่มีการศึกษาใดที่พิสูจน์ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากไอบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ เกี่ยวกับแบบจำลองในหลอดทดลองที่ใช้ซึ่งเลียนแบบโครงสร้าง การทำงาน และการสัมผัสของเนื้อเยื่อทางเดินหายใจปกติของมนุษย์ได้อย่างสมบูรณ์แบบ
นักวิจัยได้รวมโมเดล 3 มิติของเนื้อเยื่อเยื่อบุผิวระบบทางเดินหายใจที่มีจำหน่ายทั่วไปและหุ่นยนต์ "Vitrocell" ที่มักใช้สำหรับการทดสอบประเภทนี้ด้วย "ควัน" เพื่อประเมินศักยภาพในการระคายเคืองของไอบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ ของสองรุ่นที่มีจำหน่ายในท้องตลาด ผลการวิจัยพบว่า แม้จะเปิดรับแสงต่อเนื่องหลายชั่วโมง ผลกระทบของไอบุหรี่ไฟฟ้าต่อเนื้อเยื่อของระบบทางเดินหายใจนั้นใกล้เคียงกับอากาศ. นอกจากนี้ การศึกษายังแสดงถึงการย้ายไปสู่การขัดเกลาทางสังคมในขั้นต้น และเปิดการอภิปรายเกี่ยวกับแนวทางที่เป็นไปได้สำหรับอุตสาหกรรม
แบบจำลองเนื้อเยื่อทางเดินหายใจ " เอพิแอร์เวย์ มีลักษณะเป็นเซลล์เยื่อบุผิวหลอดลม/หลอดลมของมนุษย์ที่ได้รับการเพาะเลี้ยงเพื่อสร้างชั้นต่างๆ ที่คล้ายกับเนื้อเยื่อเยื่อบุผิวของระบบทางเดินหายใจ ระบบ " หลอดทดลอง เลียนแบบการสัมผัสสารสูดดมของมนุษย์โดยให้ข้อมูลการปล่อยควันบุหรี่หรือบุหรี่ไฟฟ้า นอกจากนี้ยังสามารถส่งการสูดดมกลับไปที่เนื้อเยื่อ เอพิแอร์เวย์".
นักวิจัยได้ทดสอบระบบชีวภาพครั้งแรกโดยใช้สารระคายเคืองที่รู้จักในรูปของเหลว จากนั้นพวกเขาก็เปิดผ้า เอพิแอร์เวย์ สู่ควันบุหรี่และละอองลอยที่เกิดจากสารอี-
บุหรี่เป็นเวลาหกชั่วโมง ในช่วงเวลานี้ ความอยู่รอดของเซลล์ถูกวัดทุกชั่วโมงโดยใช้การสอบวิเคราะห์สีที่จัดตั้งขึ้น ปริมาณของมวลอนุภาคที่สะสมบนผิวเซลล์ยังถูกวัดปริมาณ (โดยใช้เครื่องมือวัดปริมาณรังสี) เพื่อพิสูจน์ว่าควันหรือไอระเหยไปถึงเนื้อเยื่อตลอดการสัมผัส
ผลปรากฏว่า ควันบุหรี่ลดความสามารถในการมีชีวิตของเซลล์ถึง 12% (ใกล้เคียงกับการตายของเซลล์ทั้งหมด) หลังจากหกชั่วโมง ในทางตรงกันข้าม ไม่มีละอองลอยของบุหรี่ไฟฟ้าที่แสดงให้เห็นว่าเซลล์มีชีวิตที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ แม้จะสัมผัสต่อเนื่องเป็นเวลา 6 ชั่วโมง แต่ผลลัพธ์ก็คล้ายกับเซลล์ควบคุมที่สัมผัสกับอากาศเท่านั้น . และถึงแม้จะสัมผัสอย่างรุนแรง ไอระเหยของบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ก็ไม่ลดความสามารถในการมีชีวิตของเซลล์
«ปัจจุบันยังไม่มีมาตรฐานเกี่ยวกับการทดสอบละอองของบุหรี่ไฟฟ้าในหลอดทดลอง”Marina Trani หัวหน้าฝ่ายวิจัยและพัฒนาผลิตภัณฑ์นิโคตินรุ่นต่อไปของ British American Tobacco กล่าว แต่เธอเสริมว่าโปรโตคอลของเรามีประโยชน์มากในการช่วยให้กระบวนการก้าวไปข้างหน้า»
การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าในรูปแบบเนื้อเยื่อทางเดินหายใจของมนุษย์ ความเป็นพิษต่อเซลล์ไม่ได้รับผลกระทบจากละอองบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์ แต่จำเป็นต้องมีการศึกษาเพิ่มเติมเพื่อเปรียบเทียบผลกระทบของผลิตภัณฑ์ รูปแบบ และสูตรอื่นๆ ที่มีจำหน่ายในท้องตลาด
แหล่ง : Eurekalert.org
